De meeste gedichten slijten hun dagen in de duisternis van de gesloten dichtbundel, maar een enkel vers is het vergund om het daglicht te zien. Zo worden hier en daar in den lande blinde muren verlevendigd met een stukje poëzie. Ook werk van Drs. P kan men in de openbare ruimte aantreffen, bijvoorbeeld in het Kohnstammhuis, een van de locaties van de Hogeschool van Amsterdam.
In een gangetje bij een collegezaal, naast het brandalarm, ontwaart de bezoeker de vertrouwde vierletternaam met daaronder een alleraardigst refreindicht. De keerregel, ‘Je kunt niets beters wezen dan student’, is ongetwijfeld autobiografisch. Heinz Polzer heeft die begerenswaardige status van 1939 tot 1950 weten te behouden – en was wat dat betreft een stuk beter af dan het huidige studentenvolkje, dat in vier jaar door het curriculum wordt gejaagd. Toch is de boodschap van het vers – geniet van je vrijheid, koester je illusies – ook nu nog actueel.
Poëzie correct overschrijven is een kunst die weinigen beheersen. De omstandigheid dat in het Kohnstammhuis de lerarenopleidingen van de HvA zijn gevestigd heeft niet kunnen verhinderen dat er niet minder dan vijf fouten in de tekst zijn geslopen. In de titel staan er drie: er hoort geen punt achter de P en vóór de P moet een spatie staan. De derde fout is dat de naam van de auteur als titel is gebruikt (het vers is echter titelloos).
In het gedicht zelf staan nog twee fouten, een kleine en een grote. Kunt u ze vinden? (Let op: dit is geen prijsvraag. Ga dus geen antwoorden inzenden! In de volgende editie van deze website geven we de oplossing.)