Het fraaie portret hierboven van de jonge Heinz Polzer, geschilderd door Egbert Havinga, kwam na de dood van Mieke Polzer in het bezit van de Stichting Auteursrechten H.H. Polzer / Drs. P (Het Heen- en Weerschap). Aanvankelijk werd het doek in bruikleen gegeven aan het Literatuurmuseum in Den Haag, waar het deel uitmaakte van de befaamde portrettengalerij.
DE DOCTORANDUS EN IK (Jean Pierre Rawie)
Op de Groote Nationale Driekdag in het Groningse café Wolthoorn & Co trof ik Michèl de Jong, de biograaf van Drs. P. Het behoeft geen verbazing te wekken dat die laatste langdurig onderwerp van ons gesprek was. Immers, Heinz Polzer (1919-2015) was één van de...
DE GEUREN VAN HERINNERING (Else Flim)
RIJMENDE HERINNERING (Jan Onland)
Toen Drs. P op de Keizersgracht in Amsterdam woonde, wandelde hij dagelijks naar het Pulitzerhotel waar hij mettertijd werd vereerd met een Eigen Stoel. Drs. P-adept Jan Onland stuurde ons onlangs deze rijmende herinnering:
DE WEG KWIJT (Monica Metz)
In het blad Argus (voor oude journalisten en even oude lezers) duikt de Drs. nogal eens op. Zo ook in dit mooie stukje.
BIJZETTING AFGEROND
Op donderdag 28 maart 2019 verzamelde een kleine groep getrouwen zich op de begraafplaats Driehuis-Westerveld.
TAXI VOOR DRS. P
Ik heb eens (rond 1985) een alleraardigst voorval mogen beleven met Drs. P. Ik reed met mijn zilvergrijze auto over de Rozengracht en moest stoppen voor het stoplicht bij de Westertoren. Op de tramhalte stond Drs. P te wachten.
Hij was blijkbaar in grote haast, want in de veronderstelling dat mijn auto een taxi was, opende hij het achterportier, nam plaats en zei met de hem kenmerkende stem in staccato: ‘Rijdt U mij naar de Johannes Vermeerstraat.’