VAN ONZEN VOORZITTER

Illustratie Waldemar Post

Je bent pas overleden, je bent pas wat
met een advertentie in NRC Handelsblad.

Dit distichon bewijst elk weekend het gelijk van de maker ervan, Joop Visser. Want dan adverteren de jaarclubs van de studentencorpora in de NRC voor hun ontvallen kameraden. Het zijn zo’n beetje de laatste zichtbare overlijdensadvertenties – tenzij er een beroemdheid als Derk Sauer overlijdt, dan wil iedereen van zijn postume vriendschap getuigen! In de Volkskrant gaan er regelmatig dagen voorbij zonder de gebruikelijke pagina met Familieberichten. Soms staan nog maar één of twee overlijdensberichten op die pagina, te weinig om die helemaal te vullen. Daar heeft de redactie iets op gevonden. Op die open plekken worden nu gedichten afgedrukt, tegen een gekleurde achtergrond, van amateurdichters (een Ronald Wijnia, een Pien van der Wal), die voorheen alleen bij het legendarische programma Candlelight terecht konden. Leest u even mee, met de gebronsde stem van Jan van Veen en de klanken van het orkest van Mantovani op de achtergrond, het onlangs gepubliceerde gedicht van Ria Westerhuis, ‘Nabijheid’:
Je weer te zien / al was het maar voor even / in de nabijheid van stilte / en dat ik dan zwijgend / naar je kijken mocht / alleen dat, alleen maar kijken / en profil, zo van opzij / een paar minuten maar / de aanblik van jouw gelaat / zo dichtbij / genoeg / om mij opnieuw met jou / te vullen / even maar, even / en weer voorbij
Met dit soort gestamel, dat alle wetten tart die Drs. P in zijn handboeken voor de poëzie heeft voorgeschreven, worden de kranten van de DPG-media tegenwoordig gevuld. Het Heen- en Weerschap tekent hiertegen ernstig bezwaar aan! 

VERNIEUWDE TANTES

Tante Constance en tante Mathilde

In 1999 verscheen de liederenbloemlezing Tante Constance en Tante Mathilde, het eerste (en tevens meest succesvolle) deel van de monumentale Pluche-reeks van Nijgh & Van Ditmar. Een kwart eeuw na dato vond samensteller Ivo de Wijs het tijd voor een modernisering. Mede door de activiteiten van Het Heen- en Weerschap waren er de afgelopen jaren tal van nummers opgedoken die een plaatsje in dit standaardwerk verdienden. Om ruimte te maken werden een aantal gedateerde of bij nader inzien minder sterke teksten geschrapt. De spelling werd wat opgefrist – maar vrees niet, karakteristieke schrijfwijzen als ‘onze goede Czaar’ en ’phosphorescerende verf’ zijn behouden gebleven.

Ivo de Wijs heeft een aantal parels opgedoken, zoals het zwart-humoristische lied ‘Brand’ (‘Wel, dat was een tegenvaller,’ zegt de circusexploitant / ‘Zonder tent en zonder banken gaat het niet zo florissant / En we eten nu al weken olifant’). Heel grappig is ook de schaduwversie van ‘Dodenrit’, een zelfparodie waarin een troikareiziger in gesprek raakt met de aanvoerder van een troep wolven en vertelt dat hij uit Nederland komt, waarop het roofdier zegt: ‘Daar maakte iemand indertijd dat rotlied over ons / Bij wijze van goedkoop en twijfelachtig volksvermaak / En Nederlanders vallen hier dus niet meer in de smaak.’ De beesten laten de zanger ongemoeid en verleggen hun aandacht naar een naderende ‘troika met een kinderrijk gezin’.
Onder de vijfentwintig nieuw opgenomen nummers bevinden zich ook wat meer persoonlijke teksten, met herinneringen aan de stad Utrecht waar Heinz Polzer van zijn zesde tot zijn veertiende jaar heeft gewoond, aan de Schiedamschedijk in het vooroorlogse Rotterdam, aan de ouderwetse Dixielandmuziek, of aan de vroege ochtenden in Indonesië.

De vernieuwde Tante Constance en Tante Mathilde bevat een hoofdstuk met toelichtingen door Ivo de Wijs, terwijl P-verzamelaars hun voordeel kunnen doen met de zorgvuldige biblio- en discografie, aanzienlijk uitgebreid en geactualiseerd dankzij het voorwerk dat Jaap Bakker en Loek Berbee ten bate van onze website al hadden verricht.

 

Oproep

De P.C. Hooft-prijs voor poëzie wordt tegenwoordig uitgereikt aan dichters van raadselverzen, die lak hebben aan metrum & ritme en het eindrijm verfoeien. Literaire jury’s moesten natuurlijk ook vroeger al niets hebben van het oeuvre van Annie M.G. Schmidt, Kees Stip, Willem Wilmink en Drs. P. Daarom zal Het Heen- en Weerschap dit jaar, na eerdere bekroningen van Midas Dekkers, Wim T. Schippers, Hugo Matthysen en Brigitte Kaandorp, de Drs. P Trofee uitreiken aan een ambachtelijke auteur, die gebruik maakt van alle middelen die de poëtische gereedschapskist hem/haar aanreikt. Een serieuze prijs (€ 2.025,- plus de Polzer-kop) voor een dichter die zichzelf en het leven niet noodzakelijk serieus neemt. 

Ook u mag meejureren: meld ons vóór 28 september a.s. uw favoriete kandidaat via info@drsp.nl (eventueel met toelichting). En u maakt kans op een uitnodiging voor de feestelijke prijsuitreiking op 9 oktober.

Vic van de Reijt

‘DRS. P-BRUG’ OP DE VOORPAGINA

Na een lange periode van voorbereiding is op 13 juni in Weesp op feestelijke wijze een brug in gebruik genomen die is getooid met een tweeregelig stuntrijm van Drs. P. Plaats van handeling was de nieuwbouwwijk Weespersluis, een vriendelijk ogende buurt opgetrokken rondom een grillig gevormde waterplas, de Gouw. Her en der zijn er bruggen aangelegd om de verschillende wijken met elkaar te verbinden. Op de portalen daarvan zijn korte gedichten aangebracht.

De recente festiviteit speelde zich af bij Brug 11, een oeververbinding voor voetgangers en fietsers tussen de wijken Lanenrijk en Waterrijk. Wij vernamen dat hij in de volksmond al ‘Drs. P-brug’ wordt genoemd. Als u wilt gaan kijken: het navigatieadres is Fort Blauwkapelstraat 76, Weesp. Daar prijkt het volgende Polzeriaanse distichon:

Hep is niep liperair, wap u hier leesp

Maar rijmp dan poch maar smeppeloos op Weesp

Lees meer

Foto: Else Flim

DRS. P, THE PARTY

Het tweede Drs. P-programma van Erik van Muiswinkel wordt nog verrassender en feestelijker dan het eerste, zo belooft ons zijn impresariaat. Niet voor niets luidt de titel Drs. P, the party. 

Na het voortijdig corona-afscheid van de vorige P-toernee bleef het verlangen om naast de grote hits ook het verborgen werk van Drs. P te laten horen. In de schatkamers van ‘de Doctorandus’ bleken nog tientallen minder bekende liederen, lichte gedichten en bijzondere verhalen te zijn opgeslagen. Exotische reizen, carnaval, erotiek en drama, alles in virtuoze rijmen gevat.

De jonge pianist Guus van Marwijk, die een achterkleinzoon van Drs. P geweest had kunnen zijn, begeleidt Erik in zijn missie om de unieke muziek van Polzer naar de nieuwe generatie te brengen. Tijdens een uitgebreide toernee, die loopt van oktober 2025 tot half mei 2026, worden alle uithoeken van Nederland bezocht. Klik op onderstaande link en en zie wanneer Erik en Guus een theater bij u in de buurt aandoen.

https://www.bunkertheaterzaken.nl/artiesten/erik-van-muiswinkel/

POLZERS PUZZELPOËZIE

Aflevering 10 – Dodenritderivaten

Door Jaap Bakker

Een meesterwerk laat sporen na in de geschiedenis. Het wordt uitgevoerd, besproken, geciteerd, vertaald en geparodieerd. Dat geldt zeker ook voor ‘Dodenrit’, in zijn oerversie een halve eeuw oud maar altijd nog springlevend. Deze zomer attendeerde P-verzamelaar Loek Berbee ons op een bewerking door cabaretier Patrick Nederkoorn, die in zijn recente theaterprogramma een geestig nummer brengt over een bakfietsvader die op de Veluwe door wolven wordt achtervolgd en de aan hem toevertrouwde kinderen één voor één overboord gooit om de roofdieren van zich af te schudden. Het loopt, net als in het origineel, slecht met hem af: ‘Terwijl de wolven mij verslinden denk ik: dat is pech / Je kunt wel naar de Veluwe maar komt er nooit meer weg’. Waarna een coda volgt met als refreinregel ‘Wolven hier, wolven daar’.

Het is te begrijpen dat liedjesschrijvers geïnspireerd worden door het troikalied, zeker nu de sinds kort in Nederland rondlopende wolven regelmatig voor consternatie zorgen. Hetzelfde thema werd uitgewerkt door Niels Groffen, die op YouTube een versie publiceerde waarin hij met een Drs. P-stem het vaderlandse wolvenprobleem becommentarieert.

Dit zijn slechts twee voorbeelden, maar toen Loek Berbee en ik wat verder in de materie doken bleken het er veel meer te zijn. Inmiddels staat de teller op 16. Dat zijn overigens niet allemaal parodieën; daarom gebruik ik in dit artikel de overkoepelende term ‘derivaten’, d.w.z. van het origineel afgeleide producten. Dit zijn ze:

  • 2 varianten
  • 2 vertalingen
  • 8 parodieën
  • 4 contrafacten (teksten zonder relatie met het origineel)

Lees meer